Alâ bin Muhammed Sakafî (r.a.)'den:
"Biz Resûl-i Ekrem (s.a.v.) ile birlikte Tebuk'ta bulunuyorduk. Bir sabah güneş, hiç o zamana kadar görmediğimiz bir parlaklık ve aydınlıkta doğdu. Daha sonra Cebrâil (a.s.) indi. Allah Resulü ona:

- Neden bu sabah güneş, şimdiye kadar görmediğimiz ışıklar ve nurlar saçıyor? diye sordu.

Cebrâil (a.s.) şu cevabı verdi:
- Bu sabah, Muâviye el-Leysî (r.a.) vefat etti. Ve Cenâb-ı Hakk, onun cenaze namazını kılmaları için gökten 70 bin melek gönderdi. Gördüğünüz ışıklar, güneşin değil, o meleklerin nurlarıdır.
Allah Resulü Cebrâil (a.s.)'e tekrar sordu:

- Muâviye el-Leysî, hangi ameliyle bu lutfa ermiştir? Cebrâil_(a.s.) şu cevabı verdi:

- O, İhlâs sûresini çok okurdu... Gece-gündüz, dururken-yürürken, otururken-ayakta iken hep bu sûreyi okurdu... Bu sebeple o büyük lutfa ermiştir. (Ibn-iSâ'd)

Evet, böylece İhlâs-ı şerif hatimlerinin ehemmiyeti bir kere daha anlaşılmış oluyor.

Fazilet Takvimi