Osmanlı devleti zamanında müsafire ikram, tazim ve hurmet hat safhada idi . Çoğu bir ailenin evlerinin müsafir odası kısmında ve o odanın da kıble tarafında olan yerinde bir levha asılı olurdu. İşte o levhada bizlere nişane olması gereken şu inci gibi sözler yazılı idi.

Ey müsafir! kıl namazın kıble şol canibdedir.
İşte leğen işte ibrik işte havlu iptedir.

Bize gelen her müsafir ekmek ile aş yesin.
Kılmaz ise eğer namazın toprak ile taş yesin.

Âkil isen kıl namazın çünkü saadet tacıdır.
Sen namazı şöyle bil ki müminin miracıdır.

Ecdad-ı âli Osmani ( Osmanlı devleti )' nin nekadar ince düşündüğünü anlamak gayet açık ve mümkün. Bırakın ahali kendi namazını kılmak bir tarafa evine gelen müsafirin dahi namazını düşünüyor ve evinin duvarına astığı

nasihat verici bir levha ile onları namaza teşvik ediyor.
Hakikaten kardeşlerim günümüzle mukayesesi gayri mümkün bir hadise. Mevlay-ı zül celal hazretleri inşallah bizleri bu şuur ve idraka nail eylesin...