Fakirlik

Ebû Saîdi'l-Hudrî (r.a)'den: "Bir ara ailemize, daha önce benzerini hiç yaşamadığımız bir yokluk ve açlık hâli isabet etmişti. Kızkardeşim bana:

- Resûlullah (s.a.v.)'a git de ondan bir şeyler iste, dedi. Kalkıp Allah Resûlü'nün huzuruna gittiğimde, kendisi ashâbıyla sohbet ediyorlardı. Beni görünce, birden sözü değiştirip:

- Kim muhtaç olduğu halde, ihtiyacını insanlardan gizlerse, onun ihtiyacını Allah giderir. Kim, kendisini dilenme durumuna düşürmezse, Allah onu, kendi katından zengin eder... buyurdu. Ben, kendi kendime:

Resûl-i Ekrem (s.a.v.)ashâbına şöyle buyurmuştur:

"İyi ameller yapmakta acele ediniz. Siz, korkmak ve gayrete gelmek için, şu yedi şeyin gelip çatmasından daha kötü birşey mi bekliyorsunuz?

Bİrincisi:Herşeyi unutturan fakirlik... (Dînî vazifelerini yerine getiremeyecek derecede geçim derdine düşmek.)

İkincisi:Azdıran zenginlik, insanı sefâhate sevk eden servet çokluğu).

Üçüncüsü:Aklı ve sağlığı bozan (dînî vecibelerini yerine getirmeye mâni olan)hastalık.

Dördüncüsü:Muhâkeme ve şuuru gideren, bunaklık derecesindeki ihtiyarlık.