Sağlıklı bir çocuk yetiştirmek, şüphesiz bir "anne babanın en önde gelen isteğidir. Çocuğun. beden sağlığı kadar ruh sağlığına da önem vermek lâzımdır.Çocuğu, her kabahatinde azarlamamalıdır.

Çocuk, sık sık azarlanırsa, artık azarlamanın, nasihatin bir değeri kalmaz. Çocuk derki, (Demek suç işlenir, azarlanır ve böyle devam eder.) Baba çocuğa karşı ne devamlı asık suratlı durmalı, ne de çocukla fazla yüz göz olmalıdır. Baba konuşmasının vakarım korumalıdır. Anne çocuğu babası ile korkutmalıdır. (Baban duymasın) demelidir.

Doğru da olsa çokça yemin etmesine müsaade etmemelidir. Vara yoğa yemin, kötü bir alışkanlıktır. Büyüklere hürmet etmenin, yerini onlara vermenin ve herkesle iyi geçinmenin ehemmiyeti çocuğa anlatılmalıdır. Çocuk mektepten dönünce, mektep yorgunluğunu oyun ile telâfi etmelidir. Çokça da oynayıp oyun ile de yorulmamalıdır.

Başkalarının yanında edepli oturması, ayak ayak üstüne atmaması, şımarık hareketlerden uzak durması telkin edilmelidir. Çocuk nasıl olsa konuşmasını öğrenecektir. Maksat, ona icab edince susmasını ve büyüklerin sözünü dinlemesini öğretmektir.

Çocuk bir ayıp, bir kusur işlediği zaman tatlılıkla o hareketinden caydırılmaya çalışılmalıdır. «Benim çocuğum bir daha yapmaz, yanlışlıkla olmuştur» diye tekrarlaması önlenmelidir.

Ancak yüz verilmemelidir. Çünkü ses çıkarılmadığını anlarsa, cesaretlenir, benzeri suçları rahatça işler. Ne zaman çocukta iyi bir hareket, görülürse, onu takdir etmeli, mükâfatlândırmalıdır.

Fazilet Takvimi